Cbox
Promise me Magic
Personified animation roleplay
 
IndexIndex  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  Inloggen  
plot rules linkpartners faceclaim players characters

Deel
 Montgomery, Iracebeth Clarence
Clarence Montgomery

Clarence Montgomery


Aantal berichten : 44
Leeftijd : 29
Woonplaats : Fangtasia

Character sheet
Character: Queen of Hearts
Status: Pretty out of rhythm
Quote: Who's painting MY roses RED?! OFF WITH THEIR HEADS!

Montgomery, Iracebeth Clarence Empty
BerichtOnderwerp: Montgomery, Iracebeth Clarence   Montgomery, Iracebeth Clarence Emptydo mei 08, 2014 11:25 pm


Faceclaim
Willemijn Verkaik.
Als je haar vergelijkt met het Disney karakter zal je zeggen dat ze er natuurlijk nauwelijks op lijkt vanwege het gewicht verschil. Maar dat maakt het in mijn geval een interesse uitdaging om haar op een andere manier te laten zien, hoe verschillend ze kan zijn als ze dun is. Hoe ze zichzelf op die manier anders laat overkomen, met nog altijd het gevoel van macht in haar aard. En behalve het gewicht vind ik ze verder toch redelijk op elkaar lijken.
Name
Clarence Iracebeth Montgomery.
De redenen waarom ze deze namen heeft is omdat Clarence enorm net en machtig voor haar klinkt. Iracebeth is afkomstig van Alice in Wonderland 2010, die ik geschikt vindt als middelste naam en eventueel nicknaam later naast Claire. En als laatste; de achternaam Montgomery. Dit betekent macht en rijkdom, wat twee perfecte beschrijvingen zijn voor de Harten Koningin.
Alias
Claire.
Gender
Vrouw.
Age
32.
Sexuality
Waar ik ook maar trek in heb.
Disney figure
De Hartenkoningin.
Animated Appearance
Met haar haren fijn in een dubbele knot zonder enig plukje te laten hangen, haar strakke zwarte, rode jurk aan over haar gezette lichaam met witte kraag, dikke wenkbrauwen, stipogen en dunne lippen zet ze elke dag met plezier haar kroontje op met haar mollige vingers.
Real Appearance
Met haar haren los of in een losse paardenstaart, haar dunne lichaam altijd sexy bekleed met een strakke jurk, dunne wenkbrauwen, heldere blauw-groene ogen en volle lippen voelt ze zich iedere dag de koningin met een denkbeeldig kroontje.
Character
Moodswings is het meest belangrijke bij haar, evenals de arrogantie die ze bij zich draagt omdat ze enorm hoog in haar ego staat, zorgzaam kan ze ook wel eens zijn, maar ze geeft toch het meest om zichzelf. Er geldt één hele belangrijke regel voor haar; ze krijgt áltijd alles wat ze wilt. Gemeen zal ze zeker wezen als je niet in haar interesse ligt. Explosief is ook iets wat ontzettend vaak bij haar voorkomt. Als er iets in haar aard ligt is het de baas spelen, wat komt kijken bij het leiden van een volledig land dat ze heeft gedaan als koningin. Clarence kan behoorlijk intimiderend zijn en overkomen als ze dat wilt. Ze houdt ervan om anderen te manipuleren voor haar eigen goed, wat haar ook de karakteristiek gestoordheid geeft.
History
Er was eens een prachtige, beeldschone vrouw met een kroon op haar hoofd. Ze was een koningin. Niet zomaar een koningin, NEE. De Hartenkoningin. De koningin van Wonderland. Niemand zou haar land binnenkomen zonder gevolgen, of zelfs maar naar buiten gaan zonder haar toestemming. Ze had het allemaal draaiende onder haar vinger. En daar bovenop had ze vele, vele volgelingen. Iedereen in het land was haar trouw. Tot die ene dag dat er een apart meisje het land binnen gezwommen kwam. Alsof het niets was. Dat meisje heette Alice. En dus had ze haar op een slimme manier om de tuin geleidt, naar haar toe getrokken via vele onbekende wegen, niemand wist hoe ze het deed. Behalve zij. Of, dat dacht ze tenminste. In ieder geval. Ze nodigde de jongedame uit voor een gezellig potje cricket, het lievelings spel dat ze in haar achtertuin speelde, onder toezicht van alle knechten, met een flamingo als club en egeltje als bal.

''Iemand zijn hoofd zal hiervoor rollen!'' Gilde de vrouw woedend, haar gezicht werd ontzettend gauw vuurrood en ze wees naar het blonde meisje dat niet ver van haar af stond.
''De JOUWE!'' Het meisje deinsde onmiddellijk achteruit en viel tegen de zwart-witte kaart knechten aan, waardoor er een actie reactie ontstond.
''ER. ÁF. MET JE HO-'' 'Wacht, wacht, je zou dit eens moeten overwegen, liefje..' er werd aan haar jurk getrokken en ze zag de kleine koning naast haar staan, met zijn vingertje omhoog houdend om haar een stilte op te roepen.
'Mag ze geen rechtszaak?' Sprak hij met de moed die hij had, maar zakte al gauw in elkaar om met alle angst af te wachten tot wat ze zou gaan zeggen.
'Hmm.. eerst?'
''RECHTS-ZAAK?!'' De vrouw boog voorover om recht in zijn gezicht haar woede te spugen. Hij liep achteruit door de plotselinge afstand die ze niet hadden.
'Gewoon, een kleine rechtszaak? Hmmm?' Hij showde haar hoe klein ongeveer door middel van zijn handen met een geniepige grijns spelend op zijn gezicht. Het blonde meisje knikte ook, voegde haar handen in elkaar met een glimlach die sprak dat ze het heel graag wou.
''Hmm, al goed dan.'' Bracht de grote en gezette vrouw uit, gaf de koning een paar tikjes op zijn hoofd als een braaf hondje, of konijn, of wat voor braaf dier hij dan ook mocht wezen.
''LAAT DE RECHTSZAAK BEGINNEN!'' Schreeuwde ze door de hele tuin, wat een gigantisch feest veroorzaakte onder de knechten, ze sprongen de lucht in uit blijdschap.

Een trompet klonk door de enorme zaal, het was stil wanneer het Witte Konijn zijn instrument bespeelde terwijl hij zich naar het gerecht haastte en op zijn, op hoogte geplaatste, plank ging staan en de lijst uit zijn broekzak trok.
'Uwe majesteit.' De koningin tikte ongeduldig met haar vingers op het hout van haar beklemde stoel, de tafel die tegen haar buik aandrukte. Als rechter was ze de baas over alles.
'De jury.' Hij boog tegenover hen en zij bogen terug, alle elf de dieren. Zeven vogels, twee kreeften, één pelikaan en een mini walvis.
'Koninklijke getuigen.' De koning porde tegen zijn schouder met een hartvormige lolly, grijnsde breed naar hem en giechelde met een drukke hoofdschudding. Hoe belachelijk. Zijn grootte was absoluut waardeloos, onder hem lagen minstens vijf boeken om hem op z'n minst een beetje op zijn plaats te zetten.
'En de koning.' Bracht het Witte Konijn uit, de koning zijn naam gevende en het ventje maakte er gebruik van ook. Zette zijn kroon af als begroeting met een brede, brede glimlach alsof hij daadwerkelijk blij was dat het meisje een kans kreeg om te overleven. Graag zou ze hem zijn hoofd eraf willen zien rollen.
'En tot slot de aanklacht op het meisje, die met alle opzet de jurk van de koningin omhoog getrokken had en haar, ahum, voor schut had gezet.' 'Maar dat-' 'Op een spelende wijze, neerhalende en vooral afschuwelijke manier de koningin te vernederen.' De koningin tikte nog altijd met één van haar handen op het plateau, uitstekend verveeld.
''DE REST INTERESSEERT ME NIET. Ga naar het stuk waar ik mijn bui verlies.'' Het konijn liet de lijst van schrik tussen zijn poten vandaan vallen en raakte in paniek, sprong om de lijst terug te pakken.
'Het stuk waar de Koningin haar bui verliest-' De vrouw lachte gemeen, wreef in haar handen terwijl ze naar het afschrikbare meisje keek.
''Ben je klaar voor je straf?''
'Straf?' Sprak Alice in verbazing en angst. 'Maar dat moet een fou-'
''STRAF!'' Gilde de Hartenkoningin, sloeg met haar dikke vuist op het plateau en boog voorover, het meisje intimiderend.
''Je hebt me natuurlijk vernederd.'' Zei ze speels.
'Maar dat is niet-'
''ALTIJD MIJN MANIER!''
'Altijd u manieren, hare majesteit.'
''Dankjewel, dat is erg aardig van je.'' Zei ze bijna alsof ze het daadwerkelijk meende.
''Schuldig! Haal haar hoofd er af!'' Werd er fel door de zaal geschreeuwd en de knechten juichten op hun volle borst, ze gaven de vrouwe gelijk. Hun vrouwe. De Hartenkoningin, de leider van Wonderland. Plots sprong de koning naast haar en begon allerlei excuses te verzinnen.
'Dat kunt u niet maken, ze is onschuldig! Geef haar nog iets langer de tijd, we zullen het goedmaken, we zullen het goedmaken. Laat de getuigen spreken, misschien één of twee. Hm? Misschien.'
''Oh, goed dan. SCHIET OP ERMEE.''
'Eerste getuige, eerste getuige!' Zei de koning met een hoge stem, met de hamer op zijn boeken slaande terwijl hij daar met alle macht weer bovenop kroop.
De Maartse Haas werd aan zijn oren de zaal omhoog gehouden door twee zwart-wit knechten, terwijl de haas van zijn thee genoot. Altijd de thee weer. En fluitend. Met een zwiep werd hij op de getuige stoel gesmeten, met de thee perfect terug landende in het kopje.
'Oh, wat weet jij van het ongeluk dat is gebeurd?' Vroeg de koning met alle interesse, met een hand op zijn kin alsof hij diep nadacht.
'NIKS!' Concludeerde de Maartse Haas onmiddellijk, met zijn potige vingers in zijn thee roerend.
''NIKS, WAT DAN OOK?!'' Bulderde de Hartenkoningin, leunende over de preekstoel heen.
'NIKS, WAT DAN OOK!' Herhaalde de haas in haar gezicht, plotseling op het plateau springende in een verschrikkelijke woede bui.
''DAT IS ENORM BELANGRIJK!'' De koning viel van schrik van zijn stoel af wanneer de Hartenkoningin uit het niets naar hem toegedraaid kwam en een hand op het bovenste boek sloeg.
''Jury, schrijf dat op!'' Gebaarde ze vervolgens naar de jury, waar de dieren meteen op reageerden. Vier van hen schreven het op, ieder op hun eigen krijtbord. 'Enorm.' 'Wat dan ook.' 'Niks.' 'Belangrijk.' Werd er opgeschreven met ieder voor zich zijn eigen grote glimlach op het bord.
'Onbelangrijk.' Kwam Alice haar stem plotseling tussendoor met alle goede intenties, rees haar jurk een stukje omhoog met een aardig gebaar.
''STILTE!'' Gilde de vrouw, bonsde met de hamer op het plateau voor zich, terwijl de koning daar nog altijd aan hing.
''Volgende getuige.''
'Holly muis!' Werd er geroepen en twee knechten kwamen aangeslopen met een dienblad met daarop een schaal. Eenmaal de deksel er af gehaald, kwam er een theekopje tevoorschijn. Voorzichtig haalde de koningin het dekseltje daar weer vanaf, opende haar mond om te bulderen.
''NOU!'' De knechten vertelden haar meteen dat ze moest fluisteren door een simpel gebaar door hun puntige vingers voor hun lippen te houden.
''Wat heb jij hierover te zeggen?'' Volgde ze hun advies op door haar toon te veranderen naar ontzettend zacht.
'Twinkle twinkle kleine.. hoe ik me afvraag..' vertelde het muisje slaperig, viel terug de theepot in.
''Dit is het meest belangrijke bewijs dat er is.'' Fluisterde ze met een hand voor haar mond voordat ze die verwijderde. ''SCHRIJF DAT OP!'' De jury vielen zodoende ook van hun stoelen af, maar schreven braaf de woorden op die het wijze muisje gesproken had.
Alice, de kinderachtige meid, herhaalde de woorden als een verwaand kind, met een hand in haar zij, spottend met het bewijs dat zojuist geleverd was.
'Wat nu?' Vroeg ze met een wenkbrauw omhoog getild, voordat een knecht de Gekke Hoedenmaker aankondigde.
De man boog voor de koningin maar werd in zijn kont geprikt door de kaarten, waardoor hij een buitengewoon sprongetje de lucht in maakte en zo op de getuige preekstoel belandde.
''ER AF MET JE HOED!''
'Oh mijn..' Sprak hij vertroeteld, haalde zijn hoed eraf om daar vervolgens een volledige thee kan te laten verschijnen. De Gekke Hoedenmaker, altijd verslaafd aan thee samen met zijn zielmaat de Maartse Haas.
'Waar was jij, getuige, wanneer de misdaad gepleegd werd?' Vroeg de koning met de hamer onder zijn borst, uit nieuwsgierigheid.
'Ik was thuis! Thee drinken!' Hij spoot de thee als een automaat recht in het plotseling verschenen kopje terwijl hij chique op zijn eigen hoed zat met zijn benen over elkaar heen geslagen.
'Vandaag is mijn verjaardag.' Sprak hij, zijn tong verbrandend aan de thee die hij zojuist in zijn mond gespoten had.
'Oh wat een geluk hare majesteit, vandaag is ook uw verjaardag!' De koning sprak vol geluk, wijzend naar haar en de koningin's expressie rees op, ze greep van geluk naar haar eigen hart.
''Is dat zo?'' Vroeg ze verbaasd.
'Dat is zo!' Gilden de Gekke Hoedenmaker en Maartse Haas tegelijk, waarna álle knechten in de zaal dat herhaalden als één groot koor.
'Een hele, hele gelukkige verjaardag!' Begon het duo te zingen.
''Voor mij?''
'Voor uw! Een hele, hele gelukkige verjaardag!'
''Voor mij?'' Herhaalde de koningin terwijl ze een hapje glazuur van de roze taart van haar wijsvinger at.
'Voor uw! Blaas de kaarsen uit, mijn lief, en laat je wens uit komen!'
De vrouw blies alle kaarsen uit die de Gekke Hoedenmaker uit zijn hoed had laten komen, blies zelfs de glazuur van de taart af en een ontploffing ontstond, waardoor er plotseling een cadeau voor haar stond. Nieuwsgierig naar wat er in zat graaide ze als een wilde het papier er vanaf, haalde een prachtige nieuwe paarse kroon uit de ronde doos vandaan, die ze vrijwel meteen op haar hoofd zette. In de kroon die ze al had. Ze voelde zich prachtig. En was uitstekend vermaakt door het duo, waardoor ze alleen nog maar oog voor zichzelf had.
'Oh! Hare majesteit!' Gilde Alice.
''Oh hahaha, ja, mijn lief?'' Vroeg de Koningin met een gelukkige uitstraling op haar gezicht, die ook in haar stem te horen was.
'Kijk, het is de kat waar ik het over had!' En meteen ging alles mis. Haar sfeer was verpest en ze bulderde te weten waar ze het over had.
'De Cheshire kat!'
''KAT!'' Als een wilde greep ze naar de kroon die ze net opgezet had, die tot leven was gekomen maar ook meteen onzichtbaar kleurde. De muis die in het theepotje had gezeten werd wild en baande zich een weg over haar gezicht, rende er vandoor en het duo de Maartse Haas en de Gekke Hoedenmaker kwamen op haar afgerend. Die zonder pardon achter de muis aanrenden en dus ook met hun voeten over haar gezicht heen stamelden. Ze viel naar achteren, op de grond en stond op het punt om te gaan schreeuwen wanneer ze zichzelf overeind drukte op haar armen. Maar op dat moment kwam er een deken, of doek over haar heen te vallen en werd alles zwart voor haar ogen, alsof ze eindeloos ergens in viel of in gezogen werd.

Het was anderhalf jaar geleden dat ze in deze, nieuwe wereld gestort was. Als oud vuil op de aardbodem gezet, vanaf toen had ze het zelf moeten overleven. Geen kaart knechten die haar overeind hielpen, alles voor haar deden wat ze ze maar commandeerde. Ze had niemand meer, alleen een hart vol woede vanwege die verdomde Alice en die rot Kat die haar vele malen al dwars had gezeten. Het was haar gelukt om redelijk haar eigen pad te vormen, de eigenaar van het gesticht te worden dat maar net opgezet was als vleugel in het ziekenhuis. Ze had het meteen onder controle gehad, vaak met wat woede buien, maar daar kwam ze overheen. Dat maakte haar zo perfect als eigenaar van het gesticht, ze was zelf ook een goede kandidaat geweest, als ze de plek niet controleerde. Als eerste stap tot het eigenen van de vleugel had ze alles in haar gebruikelijke stijl ingericht, geverfd en ingedeeld laten worden. Het was waar ze zich altijd herinnerde waar ze vandaan kwam, ook al zaten er patiënten. Ze beschouwde ze als gasten die zich in haar wereld gestort hadden en er niet uit konden komen zonder haar toestemming, ze hadden het niet. Net zoals dat als ze eenmaal in haar land waren, ze altijd wist waar ze waren, wat ze deden en hoe ze in elkaar zaten. Daar had ze haar manieren voor.
Haar eigen huis is ook geen klein hutje gebleven. Nee, integendeel zelfs. Ze beschikt een groot herenhuis, heeft er een aantal trouwe butlers rondlopen die met de tijd vanuit haar wereld waren gekomen, de knechten die haar nog altijd niet vergeten waren. Alleen, vreemd genoeg, wel wat er verder in de wereld gaande is. Ze kennen, tot haar voordeel, alleen haar nog en wat hun plek is.
Ook is de vrouw, vanaf de eerste maanden dat ze in de wereld terecht gekomen is, geïntroduceerd geraakt aan het populaire spel genaamd poker. Het is, naast cricket, haar favoriete hobby om te doen. Alleen is ze, in tegendeel tot de sport die ze in haar gigantische achtertuin kan spelen wanneer ze wilt, hier wél goed in.

Lippen kersenrood gestift, betoverende blauw-groene ogen omlijnd met een fijn laagje make-up, dunne maar machtgevende wenkbrauwen perfect geëpileerd, een licht poedertje op haar wangetjes en ze was er klaar voor. Clarence was er fysiek en mentaal gereed voor om in dit nieuwe leven te beleven.
Terug naar boven Ga naar beneden
Anna Kjellberg
Admin
Anna Kjellberg


Aantal berichten : 193
Leeftijd : 27

Character sheet
Character: Princess Anna
Status: cold cold cold cold cold cold cold
Quote: You don't have to protect me!

Montgomery, Iracebeth Clarence Empty
BerichtOnderwerp: Re: Montgomery, Iracebeth Clarence   Montgomery, Iracebeth Clarence Emptyvr mei 09, 2014 7:12 pm

Accepted!

Ontzettend benieuwd hoe Clarence in character gaat zijn! Ik hou in elk geval al van haar. Moodswings zijn mijn specialiteit. De RPG in met jou!
Terug naar boven Ga naar beneden
https://promise.actieforum.com
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Promise me Magic :: out of character :: to come alive :: accepted-