Promise me Magic

Onderwerp: Sunrise [&Ali] ma okt 06, 2014 8:19 pm

"Ugh." Newt struikelde opnieuw bijna over een steen. De jongen schudde zijn hoofd en wreef in zijn ogen. Het was verdomme vroeg, koud en nat. Maar Newt wilde weer eens een warm, versgebakken brood. Waarschijnlijk was het nu een uur of half zeven. De eerste broden lagen nu al wel voor de verkoop. Het enige wat hij moest doen was een van de broden pakken en wegrennen. Het enige risico was dat het nu rustig in de bakkerij zou zijn. Het zou moeilijk voor hem zijn. Newt haalde een hand door zijn haren en zuchtte. "There we go..." mompelde hij. Hij duwde de deur van de bakkerij open en liep naar binnen. Meteen drong de geur van vers brood zijn neus binnen. Het water liep hem letterlijk in de mond. Hij liep langs de broden en wachtte tot de bakker zich omdraaide om een brood uit de oven te pakken. Snel stopte hij een wit brood onder zijn jas en pakte toen een ander brood, om de prijs te bekijken. De bakker draaide zich weer om en greens. "Dat is veel te duur voor jou. Wegwezen, straatschoffie." Newt keek hem boos aan en draaide zich om. "Hey, niet jatten!" riep de bakker toen ineens. Newt schrok en zette het op een rennen, de bakkerij uit. Maar hij hoorde de bakker achter hem aan komen. Damn, ook dat nog. "Shit!" mompelde hij. "Hou hem tegen!" riep de bakker achter hem. Newt ontweek een paar mensen en rende verder. Toen hij de bakker niet meer hoorde keek hij achterom. Hij was inderdaad weg. Newt had echter niet door dat er een jongen voor hem stond, waar hij dus met een klap tegenaan rende. Hij viel op de grond en voelde het brood op zijn buik branden. Snel haalde hij het onder zijn jas vandaan. "Ugh, sorry." zei hij terwijl hij opstond en naar de jongen greens die hij zonet omver had gegooid.

Onderwerp: Re: Sunrise [&Ali] do okt 09, 2014 6:38 pm

Ondanks dat het nog maar vroeg in de ochtend was – een uur of zes, half zeven – stond er al een bestelwagen stil bij een aantal drankautomaten om deze bij te vullen. Het was nog rustig in de straten en de man die de automaten vulde met flessen frisdrank had niet door dat hij in de gaten gehouden werd. Ali stond om de hoek toe te kijken naar hoe de automaten werden gevuld met plastic flessen en wachtte het juiste moment af om er een aantal uit de wagen te halen. De jongeman was werkloos en hij had nooit scholing gehad, dus aan een baan komen was makkelijker gezegd dan gedaan. Bovendien vond hij zijn leventje eigenlijk wel prima zo. Al van kinds af aan was hij een dief geweest omdat hij in een arm gezin leefde. Veel meer dan dat wist hij eigenlijk niet van zijn afkomst, maar dat maakte hem op dit moment niet zo veel uit. Zijn doel voor nu: wat flessen pakken, het liefst gevuld met water aangezien hij nog niet echt gewend was aan de andere dranken en bovenal niet gepakt worden.

Toen de man zich omdraaide om weer een aantal flessen in de automaat te stoppen, sloop Ali dichterbij. Hij wachtte even gehurkt af naast de vrachtwagen tot de man weer verderging met het vullen van de automaat. Omdat het vrij donker was, merkte de man de jongen niet op en ging rustig door met zijn werk. Net op het moment dat de man zich weer naar de automaat keerde en met zijn rug richting de wagen stond, rende Ali op de achterkant van de wagen af, greep vlug twee flessen water en rende gelijk weer verder. De man keek op toen hij de voetstappen achter zich hoorde, maar hij leek niet door te hebben dat er een paar flessen wegwaren. Ali zuchtte van opluchting toen hij merkte dat de man hem niet achternazat, maar hij bleef op hetzelfde tempo doorrennen. Je wist immers nooit of iemand het had gezien en hem op de voet volgde.

Halverwege de straat rende hij de hoek om, een winkelstraat in. Haast meteen zag hij dat een andere jongen zijn kant op rende, maar het was te laat om hem nog te ontwijken. Hij botste tegen de jongen aan en door de klap vielen ze allebei op de grond. Ali wierp snel een blik op de twee flessen, die gelukkig niet gebroken waren. Maar ja, hoe konden die ook breken? Ze waren van zacht plastic. In één van de flessen zat een deuk, maar dat maakte echt niets uit. Het water bleef erin zitten. 'Ugh, sorry,' hoorde hij de jongen zeggen waar hij zonet tegenaan was gebotst. Ali stond op bijna hetzelfde moment op als de jongen en keek hem aan. “Dat geeft niet, ik was ook niet aan het opletten.” Op dat moment drong de geur van versgebakken brood Ali's neus binnen en zijn blik gleed naar het brood dat de jongen in zijn hand had, en vanaf het brood naar de kleren van de jongen. Typische, versleten kleding die perfect passen bij een straatjongen. Betekende dat dan... Ali keek van het brood naar zijn flessen en weer terug. “Ik zou haast zweren dat we collega's zijn,” zei hij grinnikend, terwijl hij de jongen aankeek.

Onderwerp: Re: Sunrise [&Ali] ma okt 13, 2014 9:11 am

"Dat geeft niet, ik was ook niet aan het opletten." zei de jongen. Newt krabbelde overeind en zag toen de blik van hemzelf naar het brood gaan. Als de jongen hem maar niet ging aangeven ofzo. Maar toen Newt zijn blik over de jongen tegenover hem liet gaan vielen hem ook een aantal dingen op. De flessen met water, die, nu de winkels nog maar net of sommigen nog niet open waren, nu nog niet te halen waren. Dus het was - net als Newt's brood - waarschijnlijk gejat. En de kleren van de jongen. Versleten, zeker geen dure merkkleding. "Ik zou haast zweren dat we collega's zijn," grinnikte de jongen tegenover hem. Newt keek met een grijns terug. "Dat idee heb ik ook. Gaaf, ik heb nog maar weinig collega's." Newt keek achterom, hij had geschreeuw gehoord. "En jij, heb jij al veel collega's gezien?" Voor de jongen kon antwoorden, hoorde Newt rennende voetstappen hun kant op komen. "Shit!" mompelde hij. Hij pakte de jongen bij zijn arm, als de bakker hem zou zien, met de flessen, zou hij ook niet blij zijn. Hij trok de jongen mee achter een muur. Doordat het nog zo vroeg was, gaf de schaduw die de muur hen gaf dekking. "Stil blijven staan." siste hij. Newt wist niet of de jongen bekend was met deze truc, maar Newt gebruikte hem vaak. Het enige probleem was dat je moest opletten dat de schaduw donker genoeg bleef. Echter zag de bakker hen niet en liep mopperend weer terug. Newt grinnikte en draaide zich weer naar de jongen. "Ik ben Newt, trouwens."

Onderwerp: Re: Sunrise [&Ali] zo okt 19, 2014 7:47 pm

Ali had blijkbaar goed gegokt, want de andere jongen grijnsde bij zijn opmerking. ‘Dat idee heb ik ook. Gaaf, ik heb nog maar weinig collega's,’ zei hij, waarop Ali even moest lachen. ‘Collega’, het vervangende woord voor ‘mede-dief’. De voorbijgangers moesten eens weten… ‘En jij, heb jij al veel collega's gezien?’ vroeg de jongen toen, maar voordat Ali ook maar de kans had om te antwoorden hoorde hij iemand hun kant oprennen. De andere jongen was meteen gealarmeerd, greep Ali bij zijn arm en trok hem mee achter een muur. Ali moest hem wel volgen, maar dat gaf niet. Hijzelf zou ook die kant op zijn gevlucht als het nodig was geweest. En dat was niet alles. Zodra hij achter de muur stond keek hij om zich heen om te zien of er ergens objecten waren die hij kon gebruiken om één van de daken op te klimmen, maar helaas was het nog te donker om echt iets te zien en in een straal van drie meter was er niets bruikbaars te zien. Geen container, geen bankje… Jammer. ‘Stil blijven staan,’ siste de jongen hem nog toe. Ali knikte haast onmerkbaar en drukte zich zo dicht mogelijk tegen de muur aan om in de schaduwen te blijven.

De man die hen had achtervolgd had hen blijkbaar niet gezien en gaf de achtervolging op, om zich vervolgens mopperend terug te trekken naar waar hij vandaan kwam. ‘Ik ben Newt, trouwens,’ stelde de jongen zich voor zodra de man goed en wel weg was. “Aangenaam, ik heet Ali,” reageerde de jongen toen, waarna hij zijn lichaam wat comfortabeler tegen de muur liet leunen nu hij zich niet meer hoefde te verstoppen in de schaduwen. “En om je vraag van eerder te beantwoorden, ik ben nog geen anderen tegengekomen die op dezelfde manier hun brood verdienen als ik. Of toch, tot nu toe,” zei hij grinnikend. Het was wel fijn om eens iemand tegen te komen die ook niet bang was om af en toe iets te stelen. Al snel gleed de blik van Ali weer naar het brood en de twee flessen water. “Zullen we delen? Dan hebben we gelijk allebei ontbijt gehad,” stelde hij voor, terwijl hij naar de levensmiddelen wees.