Christoph Bjorgman

Timeline

Kristoff kan zich niet veel van zijn ouders herinneren. Hij was vier toen ze om kwamen in een gigantische sneeuwstorm, terwijl hij veilig in het hutje was achtergebleven bij de andere ijs hakkers. Hij groeide op samen met zijn beste vriend Sven, die al bij Kristoff was sinds zijn geboorte. Er waren geen andere kinderen om mee te spelen en hij was altijd al een beetje eenzaam geweest, maar dat vond hij nooit erg.
Toen hij acht was marcheerde hij nog steeds achter de ijs hakkers aan, maar op een bijzondere avond vingen de koning en koningin zijn blik. Ze leken haast te hebben en hadden twee kleine meisjes bij zich, ongeveer even oud als hij. Overal waar ze kwamen bleef een spoor van ijs achter. Natuurlijk was hij ontzettend nieuwsgierig. Samen met Sven besloot hij om het gezinnetje te achtervolgen, waarna hij de ijs hakkers nooit meer terug heeft gezien. Verscholen achter een aantal rotsen zag hij alles gebeuren. Hoe het kleine roodharige meisje werd genezen. Maar wat zijn aandacht nog meer trok, waren de wezens die zich hier hadden verzameld. Vol verwondering staarde Kristoff naar alles wat er voor hem gebeurde. Trollen! Ze bestonden dus wel echt! Een paar tellen later sprong er in een keer een trollen vrouw tussen hem en Sven in, maar Kristoff was zo onder de indruk van alles dat hij niet eens van haar schrok.
Vanaf dat moment werden de trollen zijn nieuwe familie. Ze waren nogal eigenaardig en het duurde even voordat hij aan ze gewend was, maar uiteindelijk voelde hij zich thuis bij hen. Kristoff en Sven waren erg geliefd bij de vreedzame wezens en de rest van zijn jeugd kreeg hij veel zorg van Bulda en haar man Cliff, die hem min of meer geadopteerd hadden. De trollenfamilie zou hem altijd dierbaar blijven.
Toen hij zestien werd ging Kristoff steeds meer in zijn eentje op pad. Of nou ja, niet helemaal, want Sven stond altijd aan zijn zijde. Hij werd zelfstandig en begon zijn eigen ijsverkoop; iets waar Arendelle erg veel behoefte aan had. Er waren immers bijna geen ijs hakkers meer en Arendelle had een lange tijd geen strenge winter meer gehad.
Kristoff zonderde zich meer en meer af van andere mensen en zelfs de trollen zagen hem regelmatig voor een langere tijd verdwijnen in de bergen. De stoere ijsman vond het allemaal wel best, het beviel hem wel om zoveel alleen te zijn. De sneeuw, de bomen, zijn rendier en slee; dat was alles dat hij nodig had om gelukkig te zijn.

De kroning van de toekomstige koningin leek hem een goede gelegenheid om Arendelle weer eens op te zoeken. Er kwamen honderden rijke mensen op af die misschien wel interesse hadden in zijn ijs. Wat hij echter niet had verwacht, was dat het hele land die middag zou worden bedekt door een gigantische laag sneeuw, ijs en kou. Voor een moment was Kristoff onvoorstelbaar gelukkig. Hij stond op het punt om te springen van blijdschap toen het hem binnenschoot. Wie ging er nou ijs van hem kopen als het - letterlijk - voor het oprapen lag? Hmm, niemand.

Kristoff besloot om er het positieve van in te zien en ging terug de bergen in om alles samen met Sven te gaan verkennen. Misschien dat de oorzaak van deze plotselinge winter ergens in de bergen lag. Daarnaast... Het gebergte naast Arendelle was veranderd in een winter paradijs! Het kon niet veel beter worden dan dat.
Zelfs de stoere, sterke bergbeklimmer had er echter moeite mee om hoog in de bergen te komen. Al helemaal omdat hij niet echt voorbereid was. Beter dan de rest van de bevolking, die zich zoveel mogelijk in de rustige stad schuilhielden, maar nog steeds was het lastig om de sneeuw door te komen zonder de geschikte uitrusting. Of eten.
Gelukkig kende Kristoff de bossen erg goed en wist hij na enige tijd zijn weg te vinden naar het bekende hutje. Die man kon nu eindelijk wat verkopen, na al die jaren zonder sneeuw.

En toen ontmoette hij prinses Anna. Dat ze een prinses was, tsja, daar kwam hij wat later achter. Wist hij veel hoe prinsessen eruit zagen. Daarnaast legde ze zomaar haar voeten op zijn dure zeldzame houten slee. En toen ze vertelde dat ze met een man ging trouwen die ze net die dag kende... Daar raakte hij even in de war. Hij begreep maar weinig van Anna's opvatting over ware liefde. De trollen hadden hem iets heel anders geleerd. Kristoff begon steeds meer te twijfelen aan hun deal. Kon hij niet in zijn eentje naar de koningin om de zomer terug te brengen? Maar Sven zou het waarschijnlijk niet oke vinden als hij haar zo maar zou achterlaten in het bos. En hoewel hij het niet zou toegeven, begon hij haar stiekem ook wel een beetje leuk te vinden.

Na een ontmoeting met gevaarlijke wolven en een levende, pratende sneeuwpop genaamd Olaf kon zijn dag niet veel gekker worden, vond Kristoff. Maar hij bedacht zich toen het viertal bij het gigantische ijspaleis aankwam. Alles was gemaakt van puur ijs. Daar werd hij even emotioneel van. Dat Anna hem vroeg om buiten te blijven deed dan ook even pijn in zijn hart, maar hij begreep het wel. Familie was familie. Olaf ging al snel het paleis binnen en Sven wou achter hem aan lopen, maar Kristoff hield hem tegen. Hij wist hoe belangrijk dit was en zijn ijsverkoop was niet langer het enigste waar hij zich zorgen over maakte. Hij maakte zich nu ook zorgen om Anna.

Ze bleef wel erg lang weg. Er klonk geschreeuw vanuit het ijspaleis en de grond begon te trillen. Kristoff twijfelde voor geen moment en rende het paleis binnen, maar toen hij naar hen zocht waren ze nergens te bekennen. Geen prinses. Geen koningin. Samen met Sven keerde hij zo snel mogelijk terug naar de trollen. Paddie, die overal altijd een antwoord op had, vertelde hem over de scheuren die waren ontstaan en dat de twee koninklijke meisjes daar waarschijnlijk in waren verdwenen. Kristoff besefte heel goed wat dit betekende. Anna was in groot gevaar en Arendelle zou voorlopig nog moeten overleven in de kou. De enige manier om het op te lossen, was als hij het portaal zou opzoeken en achter hen aan zou gaan. Arendelle had Elsa nodig. Elsa had Anna nodig. En Anna zou het niet halen zonder hulp van de trollen.

Haastig ging Kristoff opzoek naar Anna's verloofde, Hans, om samen met hem achter hen aan te gaan en hen terug te brengen naar hun eigen wereld.

Analysis

Kristoff heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn. Hij kan prima voor zichzelf zorgen en wil graag spannende dingen beleven. Tijdens gevaarlijke of verdrietige situaties blijft hij altijd kalm. Zijn individualistische kant zorgt er soms voor dat hij vergeet hoe goed het kan zijn om gezelschap te hebben van andere mensen, en niet alleen dieren. Ruige, zelfstandige Kristoff kan chagrijnig lijken; iemand die niets te maken wil hebben met anderen en hun problemen. Hij kan bot zijn. Achter die stoere uitstraling schuilt echter een hele lieve, onbaatzuchtige jongeman. Hij is onhandig - net iets minder dan Anna - en kan zelfs een beetje verlegen zijn. Hij is erg beschermend over zijn familie en vrienden. Zet anderen vaak op de eerste plek.
Kristoff is verder een rationele denker en meisjes of romantiek zijn twee dingen waar hij absoluut geen verstand van heeft. Wel heeft hij veel verstand van de natuur en de trollen hebben hem veel wijze lessen geleerd. Dat maakt hem erg vindingrijk. Tegenover zijn chagrijnige, bedaarde momenten kan Kristoff juist ook heel enthousiast zijn. Ook is hij geschonken met een goed gevoel voor humor en komt hij vaak met grappige opmerkingen, soms met een sarcastisch of brutaal tintje.

In Frozen word Kristoff een "fixer-upper" genoemd, wat betekend dat hij niet perfect is en wel wat werk nodig heeft. Hij heeft iemand nodig die zijn zachte, vrolijke en gezellige kant naar boven kan halen.  

Connections

Kristoff heeft zijn geheugen niet verloren na dat hij in Realiteit is belandt. Hij heeft de naam Christoph aangenomen zo dat hij iets beter in de moderne wereld zou passen, want zijn naam is nu eenmaal niet heel gewoon in die stad en hij wil liever niet opvallen. Bjorgman is zijn officiële achternaam (canon) en deze wou hij wel houden omdat het hem doet denken aan thuis.
Zijn leeftijd is volgens de filmmakers 21 - even oud als Elsa. Ik zag geen reden om dat te veranderen.
Ik heb John Krasinski als faceclaim gedaan. Hij word op het internet veel vergeleken met Kristoff door een paar uiterlijke kenmerken (neus, haar), maar vooral zijn gezichtsuitdrukkingen en uitstraling doen me erg denken aan Kristoff. Hij is helaas niet blond van zichzelf, maar dat kan opgelost worden door Photoshop.
"Ice is my LIFE!" - ja ik denk dat dat een verklaring is voor zijn baantje als ijsverkoper.